همه ما می دانیم که برنج در کنار نان یکی از اصلی ترین غذا های ما ایرانیان است. خود ایران از شالیزار های متعدد کشت برنج بر خوردار است و برنج ایرانی را می توان جزو بهترین برنج های دنیا به شمار آورد. اما در کشور های دیگری نیز برنج کشت می شود و وارد می شود. در این مقاله بنا است تا راجع به انواع برنج خارجی صحبت کنیم و ویژگی های آن ها را بررسی کنیم. با ما همراه باشید تا با انواع برنج خارجی آشنا شویم.
تفاوت محصول ایرانی و خارجی
ابتدا راجع تفاوت برنج ایرانی و خارجی صحبت کنیم. برنج های ایرانی کیفیت بالا تری دارند. یعنی رنگ و طعم بهتری دارند و از طرفی ارزش غذایی بالا تری را نیز دارا هستند. اما از سوی دیگر قیمت این برنج ها پایین تر و مقرون به صرفه تر هستند. به همین خاطر است که در ایران نیز بیش تر به فروش می رسند. معمولا در برنج های خارجی از موارد نگه دارنده استفاده می شود و ماندگاری بالا تری نسبت به برنج های ایرانی مخصوصا برنج های محلی ایرانی دارند.
چند نوع برنج
انواع برنج خارجی
برنج های خارجی را می توان بر اساس کشور تولید کننده آن ها دسته بندی کرد.
ـ برنج پاکستانی: به نظر می رسد بعد از برنج ایرانی با کیفیت ترین برنج ها، برنج های پاکستانی هستند. طبخ و پخت برنج پاکستانی آسان است و مانند برنج ایرانی تکنیک خاصی برای پخت نیاز ندارد. این برنج ها قیمت متوسطی دارند و برای اقشار معمولی جامعه مناسب هستند.
نوعی برنج پاکستانی
ـ برنج هندی: هند یکی از بزرگ ترین کشور های تولید کننده و صادر کننده برنج است و ایران نیز یکی از وارد کننده های بزرگ برنج هندی است. می توان گفت کیفیت برنج هندی به طور معمول از برنج پاکستانی نیز پایین تر است. برنج های هندی معمولا دیر پز هستند و نیاز است تا مدت زمان بیش تری در آب بجوشند. همین طور قبل از جوشیدن باید چند ساعت خیس بخورند تا غذا خوش طعم تر شود.
برنج هندی به داشتن دانه های بلند و کشیده معروف است. یکی از انواع برنج هندی که دانه های بلندی نیز دارد، برنج باسماتی یا باسمتی است. برنج هندی به دلیل قیمت پایین آن خواهان زیادی دارد.
ـ برنج تایلندی: تایلند نیز مانند هند و پاکستان آب و هوایی مرطوب دارد که برای کشت برنج مناسب است. به نظر می رسد که این برنج ها آن چنان باب طبع ایرانی ها نیست چرا که بعد از پخت حالتی نسبتا چسبناک به خود می گیرد.
ـ برنج ژاپنی: شاید شما هم غذا های ژاپنی را دیده باشید که در آن ها برنج حالتی به هم چسبیده پیدا می کند. اصطلاحا کته می شود. این نوع نیز به نظر آن چنان مطبوع طبع ایرانی نیست اما به هر جهت دسته ای از انواع برنج خارجی تشکیل می دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.